Stanisław Szenic urodził się 13 stycznia 1904 roku w Pakości. Zmarł 28 listopada 1987 roku w Warszawie, gdzie został pochowany na Powązkach.
Ukończył Gimnazjum w Inowrocławiu oraz Wydział Prawno-Ekonomiczny Uniwersytetu Poznańskiego, pracował jako sędzia (m.in. przy Ministerstwie Spraw Zagranicznych i Ministerstwie Sprawiedliwości). Od października 1944 wraz z Bolesławem Rumińskim i Alfredem Wiślickim przygotowywał grupy operacyjne i jako pełnomocnik Komitetu Ekonomicznego przy Radzie Ministrów kierował przejęciem zakładów przemysłowych w województwie poznańskim (1945). Został w Poznaniu prezesem Polskiego Związku Zachodniego.
Autor opowieści dokumentalnych i szkiców historyczno-obyczajowych oraz biograficznych tematyce warszawskiej m.in. Pitaval warszawski (t. 1–2 1955, wyd. poszerzone 1957), Maria Kalergis (1963, wyd. poszerzone 1968); monografia Cmentarz Powązkowski. Zmarli i ich rodziny (t. 1–3 1979–83); Garść wspomnień (1990). Swoją pierwszą książkę opublikował w 1937 roku. Był to komentarz prawniczy Nabycie obywatelstwa na mocy Konwencji Genewskiej dla Górnego Śląska.
Pochodzący z Pakości pisarz był również wytrawnym kolekcjonerem. Zbierał m.in. szklane przyciski do papieru, czy książki. Bardzo zasłużył się dla inowrocławskiego Muzeum im. Jana Kasprowicza. Cały swój kolekcjonerski dorobek przepisał w testamencie właśnie dla tej instytucji. Jego zbiory można podziwiać na wystawie stałej " Gabinet - kolekcja Stanisława Szenica ".
[ZT]774[/ZT]
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz